راهروی تاریک بدون انتها

دلم خیلی تنگ شده !!
مدادم رو برمیدارم و شروع میکنم به نقاشی کشیدن
نمیدونم چرا ؟
دلم میخواد بارون بیاد
هوا مثله زمستون سرد بشه که وقتی گریه میکنم ٫ اشک هام گرم باشه
تنهایی خیلی بده نه ؟
آدم وقتی تنها میشه باید یه دوست پیدا کنه ...
دوست منم دیواری هست که روش نقاشی میکنم
مثل فرشته هایی که آرزو دارن بمیرن
تو یه راهروی تاریک که پایان نداره ٫ همینطور پیاده میری و میری تا به پایان برسی ولی پایانش زمانیه که اونقدر راه رفتی که اگه برگردی عمرت رو حدر دادی و اگر به راهت ادامه بدی اونقدر پیر میشی که میمیری !
توی چشمات نگاه میکنم
صدای قلبت رو میشنوم
بهم اعتماد کن
دوست داشتم مثل فرشته ها پرواز میکردم تو آسمون آبی
دلم برات تنگ شده ....