ظرف بستنی و ژله

ماله ظرف بستنی و ژله روی میز
یه مانیتور LCD قزضی
یه سویشرت بوسینی آبی یقه اسکی گشاد
یه شلوار لی
یه ادیتور وبلاگ
آهنگ crawling ماله LP
سپس یه فریاد بلند با همزمان با داد chester که میگه : yeeeeeeeeeeeeeeeaaaaaaaaah
از تو گلوم در میاد
یه دختر که گوشه ی حموم نشسته داره گریه میکنه
LP داره وسط یه اتاق که از بولرهای یخ ساخته شده مینوازه و میخونه
یه لحظه دوست پسرش رو نشون میده
داد میزنه : so insecure
با صداش فریاد میزنم :

crawling in my skin
these wounds they will not heal
fear is how I fall
confusing what is real

صدای گیتار برقی و بیس و درام و دی جی قاتی شده

آروم و آروم میخونم :
discomfort, endlessly has pulled itself upon me
distracting/reacting
against my will I stand beside my own reflection
it's haunting how I can't seem...

چهره ی مایک چستر با هم تو تصویره
عاشق این style ش هستم
دارم فریاد میزنم
تو سطل آشغال پر از قوطی های جین هست
مثل یه آدم مست
قاب عکس شکسته روی دیوار
کتاب های پاره شده
اما دختره دیگه گریه نمیکنه داره روی تصویر خودش رو آیینه دست میکشه و توی کاسه ی دستشویی یه آب سیاه داره وارد فاضلاب میشه

اما حالا دارم خورده های خیلی ریز اون ظرف رو میبینم که رو زمین اتاق داداشم ریخته
صدای پیانو آروم میشه و تو سکوت گم میشه